Kwatera P-1, rząd 8, grób 5
Urodził się w ówczesnym zaborze rosyjskim. W 1911r. został członkiem pierwszej drużyny tajnego skautingu w Będzinie/Zagłębie Dąbrowskie/. Musiał ratować się ucieczką do Galicji. W dniu 3 sierpnia 1914r. został powołany jako członek „Zarzewia” do strzelecko-drużyniackiego oddziału sformowanego przez Józefa Piłsudskiego na krakowskich Oleandrach pod nazwą Pierwszej Kompanii Kadrowej. Został szefem kompanii. Został następnie instruktorem, zastępcą plutonowego i plutonowym. W bitwie w dniach 22-24 grudnia 1914r. pod Łowczówkiem został jednym z 342 rannych. Do I Pułku Piechoty Legionów powrócił w maju 1915r. Uzyskał stopień sierżanta, a od 1 stycznia 1917r. chorążego. Po odmowie złożenia przysięgi Niemcom został internowany w Beniaminowie. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. W dniu 1 listopada 1918r. wstąpił do Wojska Polskiego. Jako rezerwista awansowany do stopnia porucznika w dniu 15 lipca 1919r. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył w 204 Pułku Piechoty, a następnie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. był ranny – awansowany do stopnia kapitana. Po wojnie jako osadnik wojskowy osiadł w Obuchowiczach koło Grodna. Został kierownikiem szkoły. Nie poparł przewrotu majowego Józefa Piłsudskiego. W kampanii wrześniowej walczył z sowietami w pobliżu granicy litewskiej. Został internowany na Litwie, a po zajęciu jej przez Sowietów trafił na Syberię – karczował lasy. W lecie 1941r. trafił do Armii Andersa. Ze względu na stan zdrowia nie trafił na front. W 1947r. zamieszkał w Koszalinie. Został dyrektorem Państwowego Gimnazjum Mechanicznego przy ulicy Jedności . Odznaczenia: Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi.
Pochowany z rodziną