Kwatera R-17, rząd 14, grób 25.
Urodził się w Cepnie pow. Chełmno, w latach 1914-1917 uczył się zawodu modelarza-formierza metalowego, uczęszczał do Szkoły Budowy Maszyn w Grudziądzu. W 1917r. powołany został do służby wojskowej w armii niemieckiej – w sierpniu tegoż roku zdezerterował z wojska. Udał się do Poznania , gdzie związał się z Ruchem Niepodległościowym. W lipcu 1918r. został delegatem Rady Robotniczej Wojskowej w Grudziądzu , członek ruchu oporu Frontu Pomorskiego. Od 17 grudnia 1918 udział w Powstaniu Wielkopolskim – walczył w Poznaniu, Gnieźnie, Nakle , Inowrocławiu i Gniewkowie w zgrupowaniu „Czarnego” , a następnie w Toruńskim Pułku Strzelców. Po powstaniu służył w Pułku Piechoty w Gnieźnie. W latach 1921- 1933 służba celna w Wieluniu, Działdowie, Augustowie. Od 1937r. w służbie wojskowej, uczestnik Wojny Obronnej w Grudziądzu ,obronie Warszawy, Brześcia. Poszukiwany przez Niemców ukrywał się w Warszawie. W 1943 wstąpił do Armii Ludowej do Oddziału „Jura”. W 1944r. wrócił do Warszawy i wstąpił do AK. Wziął udział w Powstaniu Warszawskim jako dowódca oddziału szturmowego, ps. „Gołąb” w Obwodzie Radwan w Śródmieściu, następnie w kompanii rezerwowo-wartowniczej zgrupowania „Chrobry II”. Z dniem 30.09.1944 rozkazem nr 55 Komendy Okręgu AK Warszawa awansowany do stopnia starszego sierżanta. Po upadku Powstania w obozach jenieckich – Lamsdorf na Śląsku, a potem Stalag VII A w Moosburg w Bawarii. Po wyzwoleniu obozu w kompaniach wartowniczych. 13.10.1946r. powrócił do Polski. Najpierw w Łodzi, a od 1950r. w Koszalinie. Podjął pracę w Przedsiębiorstwie Obrotu Surowcami Skórzanymi, aktywny członek ZBoWiD.
Odznaczenia: Krzyż Niepodległości/1920/, Krzyż Walecznych /1920/, Medal Niepodległości/1920/